Tiamat - İhsan Oktay Anar

 

Elimde uzun cümlelerindeki tatlı mizahla ilerleyen bir roman vardı. Tam da "Aa bu cümleler İhsan Oktay Anar'ı anımsattı bana derken", Tiamat'ın yorumunu henüz yazmadığımı farkettim. Son dönemde yok fotoğraf çekmedim, yok yazısını yazmadım diye diye bıraktım kitap yorumlarını... Bir heves göz gezdirdim Ustanın son romanına ve oturdum bilgisayarın başına...

İhsan Oktay Anar kitaplarında en sevdiğim şey yazarken önce kendisinin eğlendiğini hissetmem. Cümlelerdeki detayları okurken gülümsemeden edemiyorum. Mesela zombi ateşle beslenecek, ortaya çıkıyor ama yaptığı şey saçlarını yağlayarak yana atıp kelini kapatmak öncelikle... Ya da midesindeki alevlerden arta kalan külleri makatından atması...

Öte yandan uzun zamandır  sadece askerlerin olduğu yiyecek, içeceğin sınırlı olduğu bir denizaltındasınız. Oradaki sıkışmışlığı, yokluğu hissederken gene de gülümsemek çok eğlenceli geliyor bana. Sanırım İhsan Oktay Anar okumayı sevmemin nedenlerinden biri bu.

Bir de sanki kendi bir konuyu merak ediyor, araştırıyor, hakim oluyor öyle ki dönemin denizaltılarının kataloglardan örnekleyecek kadar ya da o sistemin nasıl işlediğini kelimesi kelimesine bize anlatacak  kadar. Ve o sevdiği konu üzerine roman yazıyor.   

Girişteki fenerbalığını resmini irkilerek araştırdıktan sonra, "başlangıç, kutsal rüzgar" gibi kelimelerle tamam bir yaratılış durumu var deyip devam ettim. Her karakter çok iyi tanımlanmış ki gözünüzde canlanıyor. Okurken o sıkışmışık tiyatroda nasıl olur diye düşündüm ister istemez. Sonra sinemda neden olmasın dedim, o kadar iyi tanımlanmıştı ki her şey. Karakterlerden tutun, ortama kadar...

İncecik bir kitap, Andy Warhol'dan, Birinci Dünya Savaşı'na, dinlerden, asker, sivil, yönetim mekanizmasına, "anormal durumu para-anormal" açıklamasına kadar çok konu var ki...

Denizaltı deyince insanın aklına Çanakkale Boğazında batan, içimizi sızlatan Dumlupınar denizaltısı geliyor... Ve kitabın sonlarına doğru yapılan gönderme,  gözlerini dolduruyor insanın... Ne diyebilirim, usta bir kalem ve zihnin ürünü olunca her şeyin  mümkün olduğu bir roman olmuş Tiamat...