Gönül Elçileri Projesi

Hayata dair yapmak istediklerimiz haklı olarak kendimize ve çok yakın çevremize dair en çok. Yapabildiğimiz kadar çok çalışıp daha iyisini elde etmeye uğraşıyoruz. Çoğu zaman uzak hatta yakın çevremizi bile göz ardı ederek. Bazen fazlasıyla eleştirerek, şikayet ederek.

Son dönemlerde çevremdeki topluluklarla ya da şahıslarla yaptığım görüşmelerde doğrudan sorduğum sorular  “peki tam olarak ne yapıyorsunuz?” ya da “belli bir amaç var mı ?” çevresinde dönüyor. Çünkü daha fazlasını dinlemekten, çığ gibi büyüyen şikayetler yumağından sıkılıyorum desem. Para çok ama çok önemli bir konu olsa da para vermenin de tam olarak çözüm olduğunu düşünmüyorum. Bu noktada Gönül Elçiliği ve yan dalı olarak Koruyucu Ailelik sorularıma cevap veren konular.

Bugün Canik Kültür Merkezi’nde bu konuların tanıtımına katıldım. Duvarlar arasında yalnız başlarına sıkışıp kalmış yaşlı, engelli, öksüz, yetim çocuklarla ilgili görüntülerle başladı tanıtım. Bu görüntüler kadar sonundaki cümlenin de çok etkileyici olduğunu düşünüyorum “Kimsenin kaybolmasına izin vermeyiz, çünkü biz büyük bir aileyiz.” 

(Bu mıncırık konuşmalar boyunca bir dakika yerinde durmadı, annesinin tüm engellemelerine karşı koştu, oynadı, konuştu. Yüzünün  fazla gözükmediği bu fotoyu koymadan edemedim.) 

Canik İlçesi’nde Gönül Elçilerinin sayısı iyi fakat Koruyucu Ailenin sadece bir tane olduğunu duyunca gerçekten çok şaşırdım. 13 yıl önce başlayan ana kız beraberliği hala sürüyor. Bu konuyla ilgili yazmak istediğim çok şey olsa da daha fazla uzatmayıp bilgi almak isteyenler için aşağıdaki adresleri vereyim. Daha güzel bir ülke hepimizin yapacağı bir şeyler mutlaka vardır.

www.aile.gov.tr

www.samsunaile.gov.tr

www.gonulelcileri.gov.tr