20 Ağustos 2011 Cumartesi

İskender - Elif Şafak

Yıllar, kişiler arasında gidip geliyorum.
Birbirinden alakasız görünen, ölümün soğuk, itici yüzüne doğru hızla ilerleyen yüzler... Ne çok insan, ne çok detayla anlatılmış, yoruluyorum okumaktan. İçim sıkılıyor. Oysa tek tek okuduğunda nasıl da burkuyor hepsinin hayat hikayesi. Mutsuz, zorunlu hayatlar, ayakta kalmaya çalışan insanlar.
Erkekse büyük çocuk, hele de baba çekip gitmişse, es kaza anne bir tutam mutluluğa bulanmışsa, biraz nefes alıp yüzünde gülücükler açıyorsa... Ne kadar kolay tetiklemek bir çocuğu, temizlemek namusu, karanlık zindanlar gibi nem ve dışkı kokan zihinlerle devam etmek yaşamaya... Farklı yüzler aynı hayatlarda, defalarca yokoluyor gereği yapıldı damgasıyla... İnsanın bir yanı kırılıyor, yapıştırsan nafile, öylece bakakalıyor. Kırık dökük hayat, devam ediyor...

9 yorum:

  1. Ben okumam herhalde bu kitabı. Canlı şahidi olduğum şeyler var burda.. tekrar sıkılmak, dönmek istemiyorum o dünyaya:(

    YanıtlaSil
  2. bu kitabı çok merak etmeye başladım, herkesin dilinde:)))

    YanıtlaSil
  3. Delianne; gerek yok bence de...

    HerbiRenk; bazen yorucu olabiliyor...

    YanıtlaSil
  4. bir de en büyük ablaları kaçtıktan sonra başına gelene çok burkuldum, ah bu namus meseleleri : (

    YanıtlaSil
  5. Daha okumadım ama kadın olup okumak çok daha iç burkucu olacak herhalde.

    sağol.
    Kitapkurdu olmaya namzet anne Çiğdem

    YanıtlaSil
  6. OğlakKızları; hani bir olay çevresinde olup bitenlere aslında ne çok insan etki edebiliyor, hiç kimseyi suçlayamıyor mu insan sonunda ne bilemedim ...

    YanıtlaSil
  7. ben de şu anda severek okumaktayım, çok az kaldı... (bayram ziyaretleri nedeni ile pek fırsat ayıramadığımdan bitiremedim:( sabırsızlanıyorum sonu için...

    YanıtlaSil
  8. kıskanıyorum seniii, ne güzel okuyorsun hep, her şeyi her şeyi :)))) süpersin :)

    YanıtlaSil
  9. Özge;sonu çarpıcı diyebilirim

    Zennube;yahu sen de okuyorsun ...

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...