Bu Da Geçer - Ece Temelkuran

 

Bu Da Geçer - Ece Temelkuran

 

Evimdeyim... Bulabildiğim karahindibağlarla görsel çekiyorum okuduğum kitaba. Üfleyip, yaymazsa bir daha büyümeyeceklerini düşünen bir çocuğa, kalpten selam yollamak isteğim...

Evimdeyim... Yıllardır evinden uzakta olan bir kadının kelimelerinde yol alıyorum usul usul. Çok uzun zamandır evinde hissetmeyen, sürekli tedirgin bir ömür geçirmek benimki de... Hepsi bu mu? Çılgın bir gürültünün ortasında, hepsi bu mu diye düşünüyorum. Çokça kulaklarımı tıkarken, iç sesime eşlik ediyor kelimeler... Kocaman kuru gürültünün ardına gizlenmeye çalışılan bir dolu olayın ardında yaşamaya çalışmak, evinden uzakta, evinde ama kaybolmuşken...

Ülkelerin birinde, tam olarak 2013 sonbaharında yapılan zehir gibi konuşmalarla aklım takılıyor gidenlere... Sonra Amin Maalouf geliyor,  Doğudan Uzakta romanıyla. Bıçak keskinliğindeki Çador'a gidiyorum, Mungan'ın.

Gitmek ya da gitmek zorunda olduğu için gitmek, sürgün olmak. Adının önüne eklenen yazarın sevmediği bir kelime "sürgün"! Tam da bu kelime nedeniyle, ödüller alıyor, konuşmalar yapıyor, istediği gibi yazabiliyor. Kendinden başka bir yerin evi olmadığını düşünürken yazılanlar, konuşulanlar, ana dile uzak yalnızlıklar... Söylenecek ne çok şey var, üzerinde konuşulacak, katman katman açılacak... Bugün canım istemiyor sanırım, ikiye ayrılmış toplu yazılara dair kitaptaki gibi. Ülkede yayınlananlara eklenen umut ışığı, mücadele etme isteği karşısında yurt dışında yazılanlar... Ne garip herkes, hep kendinden uzak olduğunun düşünür yaşananların... Aynı ülkede bile farklı şehirler hatta şehirlerdeki farklı mahalleler için geçerlidir bu... Dedim ya bugün gene içime kaçtım. Beklersem hiç yazamayacağım için bu seferlik böyle olsun. Alıştırma, motive etme diyelim kendi kendimi...

Sevdiğiniz bir yazarın toplu yazılarında dolaşmak iyidir, iyi gelebilir insana... Hadi siz de gidin, dolaşın kelimeler arasında...

 

Arka Kapak

"...Ben seni düşünüyorum yazarken. Seni içtenlikle düşünüyorum. Sözcüklerden bir sevgi olanağı görüyorum. Bunun beni kurtarmasını ya da seni...

Sen ve ben, sevgili okur, son on yıldır -ki bu on yıl ömrümüzden gitti- dedik ki, "Bu da geçer." Birileri de hep karşılık verdi, "Böyle diye diye ömür geçti." Eh, orası da doğru. Peki o zaman ne yapmalı bu ömürle?...

Ece Temelkuran içinden geçtiğimiz çıldırtıcı gürültünün ortasında sözcüklerle ferahlatan soluk aldıran bir alan açıyor."