İki Giriş, İki Kitap...

Yıllar önce kaydettiğim bir paragraf karşıma çıkıveriyor aniden.  Duruluğunu çok sevdiğim cümleler, tekrar okumak istediğim kitabın girişinde. Sabah ayazının sarıp sarmalayan dinginliğine gülümserken başka bir kitap  karşıma çıkıveriyor. İlk kez okuyacağım, okumayı bunca yıl nedense ertelediğim bir kitap. İkisinin de girişleri en sevdiğim konulardan birine, denize dair… Hayretle iki giriş cümlesinin yazarları hakkında nasıl da fikir verdiğini fark ediyorum. Sahi hangi yazarlar sizce?

“Güneş henüz doğmamıştı. Deniz gökyüzünden ayırt edilemiyordu, tek fark denizin buruşuk bir örtü gibi hafifçe kırışmış olmasıydı. Gökyüzü ağarırken ufukta yavaş yavaş, denizle gökyüzünü birbirinden ayıran kara bir çizgi belirdi ve gri örtünün üzerine peş peşe giden, yüzeyin altında, birbirini izleyen, durmaksızın birbirini kovalayan kalın çubuklar çizildi.”

“Tanyerleri ışıdı ışıyacaktı. Deniz sütlimandı, apaktı. Küreklerin şapırtısından başka ses yoktu. Martılar daha uyanmamıştı. Gün doğmadan önceleri, dünya dümdüzken, deniz işte böyle sonsuz bir aklığa keser.”