Bitmeyen Aşk - Pınar Kür

Başlayıp yarıda bıraktığım bir roman kitaplıktan çağırınca aylar sonra, dayanamayıp tekrar aldım elime. İlk basım tarihine baktığımda o zamanlar ne kadar ses getirmiş olabileceğini düşündüm. Kolay değil karmakarışık bir ülkede, yapılan ihtilalden sonraki yıllara denk gelen bir aşk romanı!

Sistemle ilgili kardeşin kardeşe düşman olduğu, aşktan çok “bacı” muhabbetinin döndüğü o günlerden sonra, belki daha sakin ya da bastırılmış olarak nitelendirilen bir dönemde toplumsal olayları değil kişisel bir olgu olan aşkı anlatan bir roman okumak çok değişik olmalı. Hele de pisikolojik çözümlemelerin sıklıkla yer aldığı, soran, sorduran, yazarın araya sürekli girdiği bir roman. Biraz uzun gelse de bazı yerlerinde ve sonu hakkında akılda onlarca teori üretilmesi merak ettirerek bitirmeyi sağlıyor.  

Olayların her iki taraftan hatta dört bir taraftan anlatılmasını ilk defa Lawrence Durrel’ın dörtlüsünde okumuştum. Serinin ilk kitabı Justine bittikten sonra ikinci kitabın olayın diğer kahramanı tarafından bambaşka bir şekilde anlatılması kelimenin tam anlamıyla şok geçirtmişti bana. Pınar Kür’ün Bitmeyen Aşk’ında da anlatım iki taraf arasında paslaşmalarla gidip geliyor. Araya yazarın arsızca girmesiyle daha da güzelleşiyor bana kalırsa.

Tüm şımarıklığıyla büyütülmüş sanatçı bir adamın bencilliğiyle bir kadını esir alması ömür boyu, birbirlerini yansıttıkları aynalar ve SON! Aşk üzerine düşünmek hatta sinirlenmek, fikir üretmek, belki acı çekmek, fena halde küfretmek ve yorulmak. Ömür boyunca birbirinin yerine başkasını koyamayan iki insan bakalım nereye götürecek bizi?