Çok sevilen misafir balkonda beklenirken günlerdir iyi giden havaya aldanıp çiçeklenen ağaçlar çarpar göze. Bayılıyorum baharın habercisi misali tomurcuklanan ağaçlara. Hani durup sohbet edesim, hayran hayran izleyesim geliyor. Ama doğa ana bu bir sıcak bir soğuk olduğunda olan oluyor. Tomurcuklar donuyor, zamanı geldiğinde meyvesiz kalıyor bu güzellikler, tabii bizler de.
Başımı hafifçe çevirince tünemiş kuşlara takılıyor gözüm. Dinleniyorlar besbelli, neler konuşuyorlar merak ediyorum. Bir o yana bir bu yana koşuşturan insanların tersine sakin halleriyle huzur veriyorlar. Birazdan sessizce parka doğru gidecekler, bırakılan kırıntılara doğru...
Ve o çok sevilen misafirimiz geliyor. Mutlulukla, özlemle, coşkuyla oturuyoruz sofraya. Becerikli gözlemelerimiz iş başında gene. Bu sefer yanlarına değişik peynirlerle doldurduğum mantarlar da geliyor. Tahin pekmezden, bala, yeşillikli lora, kurutulmuş domatese kadar sevimli bir kahvaltıyla paylaşıyoruz özlemimizi. Hamdolsun bu güzel günleri birlikte geçirdiğimiz, böyle şeker sofraları paylaştığımız için nice güzel sofrayı, nice hoşluğu paylaşmak dileklerimle giriyorum haftaya...
Amin.
YanıtlaSilÖzellikle odaklanılan fotolara bayıldım.
Eline sağlık.
Iyi haftalar.
Tembel anne
teşekkürler
YanıtlaSilkeşke senin tembelliğin bana da geçse yani bi dolu üretken olabilsem senin gibi öpüyorum
baharlar burada da erkenden açtı,üzerlerine kar yağacak yine..
YanıtlaSilnereye baksam bir dolu tomurcuk ve hava soğuk üzülüyor insan ...
Sil