Ben Böyle Veda Etmeliyim, İsmail Cem Anlatıyor - Can Dündar

Can Yücel’in babası Hasan Ali Yücel’in yurt dışına göndermek üzere burslu öğrenci seçerken kendi oğlunu değil de durumu gerçekten iyi olmayan başarılı gençleri seçmesi anlatılır ya hep. Sahip olduklarına neden başkalarının sahip olmadığı sorusunu küçük yaşlardan itibaren kendisine sorabilen İsmail Cem de böyle kocaman bir yüreğe sahip işte. İstese daha farklı bir hayata sahip olabilecekken toplumsal adaletsizliği ortadan kaldırmak için okuyan, yazan, araştıran, çalışan, çalışan, çalışan bir siyaset adamı. Can Dündar ne iyi yapmış İsmail Cem’le bu nehir söyleşini yaparak. Söylemek istediklerimi sıraya dizmek istiyorum. Ama uzayacak en iyisi aşağıya arka kapaktan alıntı yapmalı ve kendi yazdığı şiirle veda etmeli...

“Siyaseti, toplumsal adaletsizliği giderecek bir manivela olarak gören bir politikacıydı İsmail Cem. “Servet edinmek maksadıyla siyasete girenler”in tersine o, “Neden benim sahip olduklarıma başkaları sahip değil?” sorusuyla kolları sıvamış ender siyasetçilerden biriydi.”  ** Arka Kapak

 

Veda

Çok ileri bir tarihte

Çok yaşlı olarak

Sessizce ayrılmalıyım

Kimseye pek gözükmeden

Ve kimseyi rahatsız etmeden.

Masamın üzerinde

Dünden kalan işler

Tamamlanmamış yazılar

Okunmayı bekleyen kitaplar

Ve anılar ve umutlar.

Filleri kuyruğundan çekerek

Tepeleri aşırtmaktı görevim

Günler bitti filler tükenmedi

Ben elimden geleni yaptım

Gerisini siz tamamlayın.

Boşa geçmedi hayatım

Daha fazlası olabilirdi ama

“Buna da şükür,” demeliyim

İşte sevgili dostlar

Ben böyle veda etmeliyim

İsmail Cem

New York , 1995