Samsun İstasyon Mahallesi Pazarı

Doğduğum şehir hatta doğduğum mahalledeki pazarla hukukumuz eskiye dayanıyor olmalı değil mi diye düşünürken güldüm kendi kendime. Pazarla ilgili ilk anılarım hemen aşağısındaki ilkokulumdan dönerken ne olduğunu tam anlamadığım kalabalığın içinden geçmekti galiba, birinci sınıfta falan olmalıyım. Sonra çok özlediğim babam bahçede bir köşe istediğimin ertesi günleri elinde bir çapayla gelmişti pazardan, ufacık hala duruyordu sopası değişmiş olsa da.

Yıllarca babam elinde torbalarla geldi pazardan, şimdi düşünüyorum da ne gününü ne de torbalarla nereden geldiğine hiç dikkat etmemişim. Genelde oyunda olduğumdan olsa gerek : ) 

Sonraları canım babamla torba taşıma fasılları, kendi başıma gitmeler başlasa da tam olarak neyi nereden alacağımı bilmiyordum doğrusu ...

Bir de o zamanlar daha zor muydu almak ne ? Seçtirmezlerdi kolay kolay.

Hatta Bodrum'a gittiğimde çok şaşırmıştım, herkes seçtiriyordu çünkü. Bugünlerde belki de pazar gitgide küçüldüğünden öyle bir dert kalmadı. 

Zaten insan kıyamıyor hele de doğrudan yetiştiriciden alıyorsa, Rabbim bereketini arttırsın ürünlerin, kazandıklarının...

Yok yok bizim minik adam değil. Ama girişteki yol üzerinde biri sürü çocuk var arabalarıyla. İyi mi kötü mü bilmiyorum çok küçükken bu kadar kazanmaları. En son Mardin'de çocuklara para vermeyin okumuyorlar demişlerdi. O zaman ne demek istediklerini anlamamıştım tam olarak bizim minik adama baktıkça ürker oldum. Umarım okur ve geleceğini garanti altına alır. 

Mahallemizin pazarına gitmeyi seviyorum, hep aynı insanları görmeyi de. Umarım küçülmesi devam etmez ve hep gideriz. Merak edenlere cumartesi günleri Atatürk İlköğretim Okulu'nun arka taraflarına  yayılıyor diyebilirim ya da Emniyet Müdürlüğü'nün alt kısımlarına ...