Bir Yudum İstanbul

Ah be İstanbul hüzün verir oldun artık, sevinçlerin bile buruk. Öylece kalakalıyor insan, dolaşıyor sokaklarında ne gördüğünü biliyor ne işittiğini… Onca sıkışıklığın arasında bir kahve, bir dost sohbeti, belki biraz kitaba sığınıveriyor işte. İyi mi geliyor? Bilmem. Küsmek gelmiyor içimden sana. Gene de sana dair, senden gelecek haberlere dair umutlu olmak istiyorum.

Nur içinde yat canım amcam…