3 Eylül 2011 Cumartesi

Şato - Kafka

Ağzıma bir parmak bal çalınmış gibi hissettim bittiğinde, yüzümde bir gülümseme mutlu son olduğunu iddia ediyordum : ) 

Kafka ve mutlu son! 

Hakettim o kadarını hayal etmeye diyorum kendimce, günlerdir sayfalar arasında bürokrasi çarklarına kapılmış, sıkışmış, daralmış,  nefes alamaz bir haldeyken olsundu bana da bir hediye... Varsın Kafka kızsındı karanlığa biraz aydınlık serpiştirdiğim için... Varsın herkes kızsındı; esiri olduğumuz onca şey arasında özgürlüğümüzü yitirdiğimiz halde nasıl mutlu son hayal edebilirdim. Doğruya doğru, hala yüzümde saf bir gülümseme yakalıyorum K. ve diğelerini  aklıma sızmış, ha bire konuşurlarken, üstelik başka bir kitapta kaybolmaya başlamışken.

5 yorum:

  1. Bu taraz kitaplara doyum olmaz işte ve ne zaman hatırlarsan o gülümseme tekrar belirir dudaklarda.

    YanıtlaSil
  2. milky; : )) okunduğu zamanki ruh haline bağlı belki de : )

    YanıtlaSil
  3. benim de elimde şato, hala bitiremedim :S çok güzel gidiyor ama hep araya başka bir şey giriyor.

    YanıtlaSil
  4. Kafka'yı anlamak... zor zanaat ama bence başarılı bu kitabını okumadım henüz.

    YanıtlaSil
  5. Zennube;kolay gelsin canımcım

    HerbiRenk;zor gerçekten insan ne yazayım diye kalakalıyor...

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...