İki Günün İstanbul'u... 2

Her daim deniz kıyısını tercih eden benim atlamış olduğum bir yer Özgürlük Parkı. İtiraf ediyorum bu kadar güzel ve büyük olacağını hiç tahmin etmemiştim. Gidelim dendiğinde farketmez deyip onayladım hemen. Hani önemli olan arkadaşlarımla buluşmaktı, mekan geri pilandaydı. 

Ama gider gitmez etraftan gözlerimi alamadım. Kocaman yeşil bir alan, üstelik metropolün göbeğinde. Yeşillikler, havuz, oyun alanı, heykeller ve Fua Kafe. İçimden bu güzelliğin korunmasını diledim. Yanıbaşında yükselen gökdelenlere inat korunsa, korunabilse... Biliyorum biliyorum ortada birşey yok ama insan nedense öyle hissediyor işte.

Hazır oradayken tiyatroya gitmeden olur mu ? Her oyuna yer bulunmasa da bulabildiğine gitmek istiyor insan hele de böyle bir ustanın oyunuysa. Gülerek düşünmek için bire bir. Huzurevinden okula toplum için neler yapılabildiğinin canlı bir örneği Müjdat Gezen. İçimden o yaşlarda o kadar verimli olabilmeyi diliyorum tekrar tekrar, ustaya da nice sağlıklı yıllarını sahneden geçirmesini...

İlk perdede ne olacak, nasıl ilerleyecek şimdi derken ikinci perdede gümbür gümbür gelen bir oyundu doğrusu. Şikayet ettiğimiz onca şeyde bizim de parmağımız yok mu sahi? Ve Ayşen Gruda sağlıkla nice oyunda birlikte olmak dileğiyle. Hepimiz o yaşta, o kadar  güzel işlere imza atabilelim.

Ve tabii lezzetler

Fua Kafe'den.

Çok kalabalık olmasına rağmen servis fena değildi, yani daha iyi olabilir tabii ama olacak o kadar diyorum : )

Yıllandıkça demlenen, demlendikçe güzelleşen arkadaşlar, güzel bir ortam ve nefis lezzetler şükrediyorum içten içe. Sıklıkla görüşmek dilekleriyle.

Ve Göztepe Parkı karşısındaki London Kafe. Bezeleri görünce dayanamayan ben tartından memnun kalmasam da arkadaki badem unlu pasta nefis ötesiydi. Öyleki birer tane daha sipariş verildi. Hoş bir manzara eşliğinde tadına doyulmaz sohbetlere eşlik etti.