Beşpeşe - M. Munhan, F. Ulay, E.Şafak, C.Oker, P. Kür

Yıllar önce raflarda gördüğümde ilgimi çekmiş, yaratım sürecine bayılmış ama sonra nedense okumadığım kitaplardan biri olmuştu Beşpeşe. Ta ki tekrar basılıp, “beni oku, beni oku” diye raflardan bağırıncaya kadar.

Egosunu yenerek böyle bir yaratım sürecinde olabilmek cesaret isterken bir o kadar da keyifli olmalı. Ki o keyif ve cesaret, keskin tarz değişiklikleri, konunun bir anda tepetaklak oluvermesiyle büyülüyor insanı. Şaşkınlığını gizleyemiyor insan, hele  sonunda kocaman bir “hadi ya” çıkıveriyor... Uzun lafın kısası hafta sonunu güzelleştirmek için bir parça Beşpeşe diyorum : )