26 Ekim 2011 Çarşamba

Kibrit Çöpleri Murathan Mungan

Hep söylüyorum her kitap zamanı gelince kendini okutuyor. Aylar önce gelmiş bir hediye sevgili teyzem ve kuzenimle birlikte, bunca acıdan sonra gözüme ilişiyor, elime alıyorum sessizce... Anlarda, anılarda kayboluyorum... 

Daha güzel adlandırılabilir miydi hayat? Bir kibrit çöpünün yanmasından daha uzun süre mi yaşıyoruz sahi? Geriye dönüp baktığımızda geride kalanlar, yaşadıklarımız bir göz kırpışımızdan daha uzun mu sürüyor? Kafamda dönüp dolaşıyor günlerdir zaman. Madem öyle biraz daha anlamlı yaşayabilmeli insan, biraz daha yürekli, biraz daha paylaşarak... 

"Anımsamaya çalışırken yeniden inşa ettiği geçmişin imgelerinin içinde bir süre dağınık düzen dolaşmasına izin veriyor. Yalnızca yazarken değil, anımsarken de insan zihninin bir şeyleri seçip elediğini, bazı şeyleri, unutmayı seçtiğini biliyor. Hatırladıklarımızın, unuttuklarımızın her biri bir tercihtir; biliyor. " *
* Sayfa 52


7 yorum:

  1. sevgili mine,
    "her kitap zamanı gelince kendini okutuyor"
    çok güzel ifade etmişsin. öylesine katılıyorum ki bu düşüncene...
    bu kitap benim de aklımda ne zamandır, bakalım benim için zamanı ne zaman gelecek;)

    YanıtlaSil
  2. benim de kütüphanemde sırasını bekleyenler arasında...mine, bloğunu belli bir süredir takip ettikten sonra kitap konusunda güvendiğim bir ağız oldun benim için...öyleyse sıra konusunda öncelik vermeliyim kibrit çöplerine di mi :)

    YanıtlaSil
  3. Ezgi; bakalım : )

    Özge;çok naziksi Özge, son zamanlarda gencecik insanlarımızı şehit olarak vermek bir de üstüne iyi yapılmayan binalarda onlarca kişiyi kaybetmek, savaş hali, afet yaşamı biraz sorgulattı galiba ... kitaptaki anlar gayet sıradan, kimbilir belki de hatırlamayı seçtiklerimize birşeyler katar ... zaten çok kısa sürede bitiveriyor

    YanıtlaSil
  4. Kitabı -nasıl olduysa- ilk kez sizden duydum ve ilgimi fena halde çekti şu anda. Dediğiniz gibi; "Her kitap zamanı gelince kendini okutuyor." Bu tür kitabım çok oldu benim. Ve zamanı geldiğinde okunan kitaplar unutulmaz oluyor, insana damgasını vuruyor. Belki de benim için bu kitabın vakti şimdi geldi. Buna da siz aracı oldunuz, bu anlamda bi' teşekkür etmem lazım size.

    Ki çok severim Mungan'ı, onun kitabını okumak için daha fazla zaman kaybedemezdim belki de. =)

    Yorumunuza sağlık.^^

    YanıtlaSil
  5. Sheydosh;teşekkür ederim, beğenmen dileklerimle..

    YanıtlaSil
  6. Bak şimdi, benim kitapda kütüphanede duruyor. Zamanı gelmemiş olsaki birtürlü elim gitmedi.

    İfadene bayılmış anne Çiğdem

    YanıtlaSil
  7. OğlakKızları;ya sorma yıllarca öylesine bekleyen kitaplar var kütühanelerde...

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...