Tatlı Kereviz Uyuyakalınca ...

Çiftçi teyzenin sebze ve meyvelere bayılan mini mini bir torunu varmış.  Bahçedeki tüm bitkileri çok seven mini mini torunun gönlünde tatlı kerevizin yeri apayrıymış.Tatlı kereviz de mini mini torunu çok sever, bir yandan  birlikte eğlenirken bir yandan da bir an önce büyüyerek ona faydalı olmak için nefis bir yemek olarak pişmeye can atarmış.
Günlerden bir gün çiftçi teyze mini mini torunuyla birlikte yeterince büyüyen kerevizleri toplayıp pişirmek üzere sepetle mutfak masasına bırakmış. Sonra da komşusuna çay içmeye gitmişler torunuyla birlikte. Tatlı kereviz bunu fırsat bilip şaka yapmak üzere sepetten atlayıvermiş ve bir güzel dolabın altına saklanmış. Beklerken sıkılmış ve sıcacık dolabın altında bir güzel uyuyakalmış. Mini mini torun ve nine kerevizleri pişirmek için mutfağa gelmişler, bizimki ortalıkta yok! Arayıp taramışlar ve bir türlü bulamamışlar. Bizimki de sıcaktan sanki toprak altındaymış gibi derin bir uykuda olduğu için sesleri duymamış ve hiiç uyanmamış. Tabii torun çok üzülmüş. Gene de diğer kerevizlerden yapılan yemeği bayıla bayıla yiyerek bol bol vitamin almış. Öte yandan da tatlı kerevizi merak ediyormuş.

Birkaç gün sonra tesadüfen bulmuşlar bizimkini,sıcakta öyle derin uyuyormuş ki zorla kaldırmışlar. Ama bir de ne görsünler tekrar filiz vermeye başlamamış mı! Mini mini torun ve tatlı kereviz nineyi “ama şimdi ne olacak yiyemeyecek miyim onu”, "pişip yararlı olamayacak mıyım?" diye büyük bir heyecan ve endişeyle soru yağmuruna tutmuşlar.

Nine gülmüş "bakın şimdi ne yapacağız" demiş almış filizli kerevizi, küreğini, torununu hep birlikte sebze bahçesine gitmişler. Bir güzel ekmişler, can suyunu vermişler. Kereviz tekrar büyümüş, nefis bir yemek olmuş. Torun gülerek artık filizlenen herşeyi ekeceğini anlatıyormuş kerevize onu afiyetle yerken, kereviz de ona yararlı olduğu ve birşeyler öğrettiği için çok mutluymuş.