Çalı Harmanı _ Akın Üner

Gelen mesajdaki tarihlere baktığımda hüzünleniyorum. 

Doğdukları topraklardan koparılan yeni hayatlara yeni düzenlere alışmaya çalışan insanlar acıyı da taşır mı çocuklarına, torunlarına... Ne çok hikaye, her yöne ne çok göç, ne çok savaş, ne çok acı bir ateş topu gibi yüreklerimize, ocaklarımıza düşüveren, yakıp kavuran...

1922-1924 tarihleri ... Belki bunlardan sebep konu bir sıcaklık yayıverdi içime ... İyi araştırılmış, iyi kurgulanmış bir romanla karşılaşıverdim beklemediğim şekilde...Devletlerin savaşlarında oradan oraya savruluverenler ... Cız ediveriyor insanın içi hatırladıkça ve bir yerlerde  hala yaşandığını bildikçe ... Şükretmek, daha mutlu yaşamak geçmişi, geçmişteki acıları bilmekte bir anlamda da.
Teşekkürler Akın arkadaşım kalemine sağlık...

Açıklama ;

Yanlış anlaşıldığımı düşünerek küçük bir düzeltme yapmak istedim. Her hafta internet günlüğümde okuduğum bir kitabı yayınlamaya çalışıyorum. Kitap yorumlarımı okuduklarımın beni nasıl etkilediğiyle ilgili yazdığımı farkettim. Ancak bu yanlış anlaşılmaya da neden olabiliyor galiba.

Çalı Harmanı insanların savaşlar yüzünden yaşadıkları acılara götürdü beni. Büyük Kafkas Göçü sırasında ailesini kaybeden büyük dedem,6 yaşında sahip olduğu parayı da kaptırarak tek başına kalakalmış. 18 yaşında 3 yerden maaş alan “ayaklı kütüphane” olarak çağrılan güvenilir biri olmuş sonra. Bugün çocuklara nasıl davranılması gerektiği ile ilgili pisikologlardı, bir yığın kitaptı derken 6 yaşında tek başına kalakalan bir çocuk... İnsanın içi nasıl cız etmez! Bugün Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi bünyesinde olan ilk hastane binasında yapımını yönetmiş ve ilk hastane müdürü olmuş, güvenilirliği ile dava vekilliği de yaparken. Zor zamanlarda Hasan Hayri Efendi'nin ayakta duruşu, durabilmesi geliyor hep aklıma. Onun oğullarından biri olan dedem Mustafa Raif , Samsun'da tek müslüman doktorken ve savaşlarda donmaktan kurtulmuşken, hastanede Rumlar yararına birşeyler yapmayı reddettiği için ölümle tehdit edilmiş ve babaannemin ısrarıyla Anadolu'da farklı şehirlerde tayin istemiş. Üzüntüden erken gelen felç ve çalışamama ve ölüm ve gene üzüntüler, acılar....

Geriye baktığımda ne çok savaş acıdan yokluktan başka bir şey getirmeyen. Söylemek istediğim Akın arkadaşımın kitabının beni bu acılara götürdüğü, yani ailem Balkan Mübadelesi'nde yer almamıştır.