Acı Çikolata - Laura Esquivel

İnsan mutfakta doğar da aşkını, acısını, sevincini yemeklerine aktarırsa… Tüm kokular, tatlarla hatıralar birbirine karışırsa… Kısacık yaşamdan yoğun tutkuyla, sevgi, şefkat, nefret geçerken mutfağın güvenli ortamı bile yetmezse korunmaya… (Gelenekler gereği yakıcı aşkını, üzücü öyküsünü mutfakta yaşarsa... )

Büyülü gerçekliğin nefis örneklerinden biri Acı Çikolata, sarıverdi, bitiverdi, sıcacık çikolata tadında : )

“… Bu normal bir şey değildi. Tita birden, Nacha’nın dediklerini anımsadı: İki ya da birkaç kişi, tamales pişirirken kavga ederlerse, tamales çiğ kalır. İstersen günlerce pişir, pişmezler, küserler de ondan. Bu durumda neşelerini bulmaları ve pişmeleri için, onlara şarkı söylemek gerekir. Tita, fasulyelerin de küsmüş oldukları sonucuna vardı; Rosaura ile atıştıklarını görmüşlerdi ya. Şimdi onların ruh hallerini düzeltmek için, gönülden gelen bir şarkıyı söylemesi gerekiyordu, sevgiyle: Yoksa yemek yetişmeyecekti. …” Sayfa 202