Yaramaz Kafadarlar

Bir varmış bir yokmuş bizim üç kafadar yaprak bezelye, taze fasulye ve taze bakla ilkbaharın gülümsemesiyle birlikte dallarından birbirlerine el sallamaya, bir an önce koşup oynamak için sabırsızlanmaya başlamışlar. Bir sabah horozlar ötüp, güneş henüz doğacakken annelerinden habersiz yere atlayıvermişler. El ele tutuşup sabahın ilk ışıklarına karışarak arkalarına bakmadan koşmaya başlamışlar.

 Oyunlar oynaya oynaya, şarkılar söyleye söyleye koştururken ve özgürlüklerinin tadını çıkarırken birden çevrelerini hiç tanımadıklarının farkına varmışlar. Tam o sırada güneş batmaya ve karanlık çökmeye üstelik yağmur da yağmaya başlamış. İyiden iyiye korkmaya başlayan bizim afacanlar bir ağaç altına sığınmaya çalışsalar da sırılsıklam olmuşlar ve geriye dönmek için yola çıkmaya karar vermişler.

Fasulye ve bezelye bir çığlıkla dona kalıp, arkalarına bakmışlar. Karanlıkta tam olarak önünü göremeyen minik baklanın bir çalıya takılıp çamura saplandığını görünce korkudan ne yapacaklarını bilememiş, oracığa çöküvermişler. Üstelik yağmur da iyiden iyiye hızlanmış. Arkadaşlarını çekmeye çalışmışlar, güçleri yetmeyince iyice korkmuş, üstelik çok da ıslanmışlar. Hem çok ıslanmış, hem çok korkmuş, hem de çok acıkmışken “anne, babamızı, ailemizi çok özledik, neden onların yanından ayrıldık” diye ağlamaya başlamışlar.

Tam o sırada “minik fasulyeee, bezelyeee, baklaaa diye bağıran kalabalık bir gurubun sesi duyulmuş. Sevinçle fırlayan fasulye ve bezelye anne, babalarına sarılmış, arkadaşları baklanın yerini göstererek kurtulmasını sağlamışlar. Çamurda kapkara olan bakla hüngür hüngür ağlayarak annesine sarılmış, “bir daha yapmayacağım” diye özür dilemiş. Evlerine dönen üç kafadarları gören insan dostları onları kuru ve bulgur olan kapalı bir yere götürmüş. Yapraklarından bulgurların üstüne yatak yapmış. Kapkara olan minik baklayı limonla ovarak tertemiz yapmış. Bizim afacanlar annelerine sarılarak hemen uykuya dalıvermişler. O gün bugündür evde ne zaman anne sözü dinlemeyen bir çocuk olsa o evdeki baklalar hep o minik baklayı hatırlar, çamurdan ve kararmaktan korkar ve limon dostlarından yardım isterlermiş.

Baklalı Bulgur Pilavı

(Tarif Sofra Dergisinden)

Malzemeler

• 250 gr bakla

• 2 su bardağı pilavlık bulgur

• 3 çorba kaşığı tereyağı – 2 çorba kaşığı kullandım-

• 1 çay bardağı zeytinyağı – 1 /2 çay bardağı kullandım-

• 1 adet soğan

• 3 su bardağı sıcak su

• Yarım demet maydanoz, nane, dereotu

• Tuz

• ½ limon suyu

• ½ çorba kaşığı un

Bakla yıkanır. Ayıklanırken bir yandan da hazırlanan limonlu, unlu suya atılır. Tencereye zeytinyağı, tereyağı ve küp küp doğranan soğanlar atılır. Soğanlar pembeleştikten sonra, yarım santim genişliğinde doğranan baklalar tencereye atılarak 10 dakika karıştırılarak kavrulur. ( 5 dakika civarı kavurup, sonra biraz sıcak su ekledim ve baklaların pişmesini sağladım.) Ayıklanıp, yıkanmış ve süzülmüş bulgur tencereye konularak biraz karıştırılır. Suyu ve tuzu eklenir. Kaynar su konulduğu için ocağın altı açılarak suyu biraz çekene kadar pişirilir. Sonra ocağın altı çok kısılarak 5 dakika civarı demlenmeye bırakılır. Ocağın altı kapatılır, ince ince doğranmış maydanoz, dereotu, nane eklenir. Pilav karıştırılır. Tencerenin üzerine kağıt havlu konur, kapak kapatılır. 10 dakika civarı bekletilir ve servis edilir.

Çocukken annem ve minam (halam) kalın örtülere sararlardı pilavı, hem soğumasın hem iyice demlensin diye.