Okurken sesi kulaklarımda. Hatta aydınlık yüzü eşlik ediyor satırlara... Derken anlatıcının erkek olduğunu farkedip gülümsüyorum. Damıttığı bir dolu karakterle kimi zaman ince bir sızı halinde yüreğe sızıyor. Ama ille de gülümseterek... Sanki kıyamıyor ille de gülümsetmeli, olaylara mizahı eklemeli. Türk Edebiyatı'na, Türkçe'ye hakimiyetinden tutun çocuklarıyla nasıl konuştuğunu bildiğim bir yazarın karakterlerini okumak, gelecekte neler yazacağını düşündürüyor bir yandan da. Bir dolu karakter, biriktiriyor sanki, roman taslağı yazar gibi... Yoksa sabırsızlıkla yazıp bitiriverdiği büyük, küçük öykülerine devam mı? Zaman gösterecek... Her ne yaparsa yaratıcılığına eklediği çalışkanlıkla izlemeye devam edeceğiz sanırım... Aklımızda sesi ve gülümseyen yüzüyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder