Çevremdeki küçücük çocuklara
bakıyorum, öyle masum, öyle doğal ki tepkileri… Onlarla sohbet etmek dünyalara
bedel benim için… Sadece bu yüzden hayallerime eklemeler yapmak hoşuma gidiyor.
Çocuklar da var artık hayallerimde, ille de benim olmaları gerekmiyor. Hele de
bu kadar acı varken dünyada… Çocuklarımızı canlı bomba yapacak kadar acımasızlaşan
bu dünyada, onlara verebilecek çok şeyimiz olmalı. En başta sevgimiz… Sahip
olabileceğimiz en büyük varlık sevgimiz olmalı, çocuklarımızla bonkörce paylaşabildiğimiz…
Kitaplığıma bakıyorum... Gençlik
zamanlarımda karşılıklı kitap alışverişlerinde dikkatli, mümkünse ödünç
verilmeyen, ille de benim olan kitaplar. Kitap geleneği olan bir evde büyüdüm.
Ayaklı kütüphane olarak anılan bir büyük dedem, ölene kadar kitapları elinden
bırakmayan, yaşadığım şehirde ilk Müslüman doktor olarak bilinen bir dedem ve bize kitap
sevgisini aşılayan babacığım vardı. Çocukken her şey gibi kitaplarım da abim ve
ablamdandı. Bana yeni bir şey alınmazdı, emekli bir aileydik ne de olsa. Ablam
ve abimden kalan bir dolu kitap... Çok sonraları kendi kitaplığım olmaya başladı.
Belki de bu yüzden daha değerliydi. Oysa ilerleyen yaşımla, çok sevdiğim
insanları kaybettikçe eşyanın hayatımda ne kadar önemsiz olduğunu fark ettim.
Evlerde eşyalar benden, bizden çok yer kaplıyordu ve ben o çok sevdiklerimi
artık göremeyecektim, yerleri dolmayacaktı.Bir dolu kitabımın ya da eşyamın olmasının ne yararı vardı...
Şimdi çoğu kitabın gittiği,
çoğunun da kutularda olduğu, hala sıkış tepiş olan kütüphanemi düşündükçe sahip
olmanın anlamsızlığını tekrar tekrar fark ediyorum. Kitapları vermekle ilgili
bir teklif geldiğinde de neden olmasın dedim. Sıklıkla alıp baktıklarım hariç
çoğunu verebilirdim hatta hepsini. Önemli olan sevdiklerimin yanımda olması,
sağlıklı olmamızdı işte.
Hal böyle olunca elimde ne
zamandır bekleyen kitapları okumak, vermeden önce bitirmek geldi aklıma.
Etkinliklerini ilgiyle takip ettiğim @pinuccias ın kitap okuma hedefine ve
gerçekleştirdiği kısmına şaşkınlıkla
bakarken neden ayda 10 kitap olmasın dedim. Rahatlıkla okuyabilir, kitaplığımı eritmiş
olarak verebilirdim. Böylece Eylül 2016 hedefim 10 kitapla başlayacak. Hadi siz
de gelsenize…
canım bende o etkinliklere katıla katıla kendimi hizaya çekmeye çalıştım.. biraz da başarılı oldum ama şimdi 30 eylüle kadar okumam gereken 11 kitap var :)
YanıtlaSilsana yoldaş oldum bilmeyerek bakalım hedefimize ulaşmamız nasıl olacak.. sevgiler..♥
aaa süper olmuş hadi hayırlısı :)
Sil